#56: Bunu kime okuyorum? ~ Podcaster olmak kolay

İletişim için: 
info@podcrafts.io
ali@podracts.ioBir şeyi düşünmek kolay, varsayımda bulunmak kolay, iletişim kurmamak kolay, yapmamak kolay, korkmamak kolay, kolay olmak kolay, kolay kelimesinin kolaylaştığı an, işte o an, ben yaşayamaaaaaam. 🎶🎵 du duuu. 🎶 du du du duuu. Ama bak yaşıyorum diyebilecek kadar sağım. Solum sobe, saklanmayan ebe. Sah sah sah sah diye güleyim bundan sonra. 😣 şu emojinin gülen ağızlısı benim işte, gözleri aynı ama kaşlar da biraz inaccurate. Sah sah sah.  Bu bölüm bazı duyurular yaptım. Bakın bilin ki ben duyuruları plansız, programsız, kafa göz yaparak yaparım yakınlarıma da, bu da olaylara biraz slow-burn roller coaster efekt verir haberiniz ola. Üzülüyor muyum edindiği yetenekleri kullanmayanları gördüğümde? Nayır, üzülmüyorum. Ama kovaladıklarını gördüğümde mutlu oluyorum. Neyin peşindesin? Tutkun ne? Bir yerden başlayıp, yolda bulursun, ya da yoldasındır - emin olamadım kusura bakma orda yadadan önce virgül gelir miydi? Ben biraz ifade etmek için kullanıyorum kelimeleleri, ekleri, virgülleri. Çok doğru olduklarından emin olmadığım zamanlarda da kullanmaya devam ediyor olmam bence övünülecek bir şey - (Kardeşim, eğer imla hatası yapıyorsam da ben de bir kulum. Hatam olur.) Neyse işe döneyim, sen de okuyan her kimsen. Podcasti dinle, ve tabi ki son karar yine senin. Marcus Aurelius şeyhimizin şöyle bir lafı var:
"Başına gelen, yazgısının dokuduğu her şeyi sevmek, kabul etmek; göğsünde barınan tanrısallığı kirletmemek, bir yığın imgeyle onu tedirgin etmemek, onu her zaman dinginlik içinde tutmak, düzenli bir biçimde Tanrı'yı izlemek, gerçeğe aykırı söz söylememek, adelete ters düşen bir davranışta bulunmamak. Böyle bir insan, bütün öteki insanlar onun yalınlık, alçakgönüllülük ve mutluluk içinde yaşadığına inanmak istemezlerse, onlara kızmaz, onu yaşamın sonuna, arı, erinç içinde, özgür, yazgısına kendiliğinden boyun eğerek varması gereken sona götüren yoldan sapmaz."