Creatieve begaafdheid en automatiseren

Niet elk kind leert op dezelfde manier. De creatieve denkers hebben vaak moeite met het automatiseren. Vroeger ging dat nog best redelijk omdat, met name de tafels, gestampt werden. Klassikaal. Je moest wel. Iedereen moest meedoen. Dat stampen hielp ook de beelddenkers met het automatiseren van de tafels omdat het ritme en de hele zintuiglijke verwerking samenwerkten om de tafels te onthouden. Ilse Reijgwart heeft een stappenplan ontwikkeld waarmee creatief begaafden, de beelddenkers, wel kunnen stampen en automatiseren zodat ze de tafels, maar ook de Franse woordjes, gewoon, net als de analytische taaldenkers, kunnen leren. In haar praktijk ziet zij allerlei kinderen die op school niet mee kunnen komen. De stille kinderen die zich aanpassen en thuis uitbarsten, de externaliserende kinderen die in de weerstand gaan en dan in de jeugdzorg terecht komen. Allebei kinderen die niet kunnen laten zien wat zij kunnen. In geen van beide gevallen ziet het onderwijs waar de oorzaak van het probleem ligt: het niet goed aanbieden van de lesstof. De kinderen leren nu voornamelijk via begrip en analyse van hele kleine stapjes. Voor creatieve denkers onoverzichtelijk en zonder houvast. Het ouderwetse stampen biedt houvast. Waarom moet ik dit leren? Omdat het nu eenmaal moet. Zo simpel is het. Ilse heeft als missie om alle goede stukjes uit het ouderwetse onderwijs weer terug te halen. Niet dat het onderwijs vroeger zaligmakend was, zeker niet, maar er zaten zeker goede elementen in die nu niet meer gebruikt (mogen) worden. Dat kan beter. Wil je meer informatie kijk dan op www.wijkunnenmeer.nl